دنیای کامو را بسیار بیش‌تر از « دنیای نشانه‌های» کیمیاگر می‌پسندم. چیزی بالاتر از دروغ و تحقیر نیست. جهانِ گنگ و صامت ما بویی از « روح جهان » نبرده‌است. این‌که جهان را چنین توجیه کنیم که روح جهان ما را در رسیدن به اهداف‌مان یاری می‌دهد یقینا دروغِ بزرگِ مضحک و دل‌خوش‌کُنَکِ کودکانه‌ي‌ِ تحقیرآمیزی ست. انسان پوچ نیست. دنیا نیز پوچ نیست. تعامل و برخورد میان این دو پوچ است. همین. لازم نیست برای تحمل پذیر کردن این واقعیتِ تلخ دست به توجیهات توخالی زد. قبل از هر تفسیر و توجیه و پیش از دلبستن به هر تقلب پیش از استعمال هر مخدر و هر بازیچه سرگرم‌کننده تصویر روشن دنیا را باید دید.
شنبه-شانزدهم مهر- خارک
0 Comments:
Post a Comment
<< Home